"Długie beskidzkie noce" Izabela Skrzypiec-Dagnan
"Mam inne tempo sklejania się w całość. Wiem, że muszę to zrobić sama. Nikt mnie nie uleczy, jeśli ja sama siebie nie uzdrowię." Wspaniała, choć przepełniona bólem powieść obyczajowa. Nie brakuje w niej jednak nadziei na lepsze jutro. Jaśmina wraca do domu w Beskidach po ponad roku. Miejsce to kojarzy jej się z morzem rozpaczy - to tam w niewyjaśnionych okolicznościach zaginął jej ukochany, ojciec jej dzieci, choć dopiero co przeprowadzili się do swojego nowego domu. Kobieta przeżywa traumę, kochała Konrada całym sercem szaloną miłością, mieli dzieci, przeprowadzili się w piękną okolicę - wydawałoby się sielanka. Nie potrafi zrozumieć, dlaczego pewnego dnia tak bez ostrzeżenia zniknął. Jaki był tego powód? Czy mężczyzna się odnajdzie? Wraz z Jaśminą przechodzimy przez kolejne etapy jej rozpaczy. Jest zaprzeczanie, niedowierzanie, ogromne cierpienie, depresja. Kobieta jest niczym rozbite szkło, trzeba wiele wysiłku, aby posklejać na nowo swoje życie. Mamy tu wiele refleksji